‘Ik ben jarenlang arts geweest in de tropen. In Kenia, Sierra Leone en Zuid-Afrika. Door de pandemie keerde ik terug naar Nederland. Al snel ging ik aan de slag bij het Bron- en Contactonderzoek. Vanuit SOS International was ik medisch coördinator binnen de landelijke supervisie. Langzaam maar zeker leerde ik SOS International beter kennen. Het trok me dat ik met dit werk toch de heel wereld over reis, maar dan vanachter mijn bureau hier in Nederland. Zo kwam ik in het Medisch Team dat het Team Personenhulp ondersteunt.’

'Iedereen die in het buitenland te maken krijgt met medische zorg en de hulp inroept van SOS International krijgt op de achtergrond te maken met het Medisch Team. Wij kijken mee welke zorg noodzakelijk is, of die zorg daar op locatie moet plaatsvinden of later in Nederland, of iemand vervoerd kan worden naar huis, enzovoorts. De afwisseling in die dossiers geeft veel voldoening. Net als het oplossen van de logistieke puzzels én het fijne team dat ik heb helpen opbouwen. We hebben veel contact, ook wel eens tijdens de bereikbaarheidsdiensten buiten de werkuren. Het is fijn als je snel kunt schakelen met de behandelend arts op locatie en als dan alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Zelf dat stapje extra zetten loont altijd, merk ik. Soms moet je dóór blijven zoeken naar een oplossing, improviseren. Des te leuker is het, als het daarna klopt en opgelost is. Ik pik er zoveel mogelijk de ‘tropische dossiers’ uit, omdat vooral daar mijn toegevoegde waarde ligt.’

‘Soms is het lastig om op basis van beperkte informatie beslissingen te kunnen nemen. Als alarmcentrale arts bepaal ik of een patiënt, en zo ja; op welke manier, vervoerd kan worden terug naar Nederland. Ik ben er lang voor opgeleid om over mensenlevens te moeten nadenken en beslissen. De behandelend arts op locatie in het buitenland doet de behandeling en draagt de verantwoordelijkheid Maar wij moeten wel van afstand de risico’s goed weten in te schatten.’